«Η ζωή μου είναι ένα θρίλερ κανονικό». Σε ηλικία 90 χρονών μας «αποχαιρέτησε» η Μαίρη Χρονοπούλου, μία από τις μεγαλύτερες γόησσες του ελληνικού σινεμά και του θεάτρου.
Η Μαίρη Χρονοπούλου, η γόησσα, η ντάμα, η μεγάλη σταρ του ελληνικού κινηματογράφου, κλείνει με την απώλειά της τον κύκλο των μεγάλων του σινεμά. Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, μετά από ένα ατύχημα που είχε στο σπίτι της. Δεν ήταν η πρώτη φορά που κλονιζόταν η υγεία της, αλλά κάθε φορά, κατάφερνε με μεγάλη προσπάθεια, να σταθεί ξανά δυνατή. Την τελευταία φορά, δεν τα κατάφερε.
Όλη της η ζωή ήταν μυθιστορηματική. Μας την έχει αφηγηθεί η ίδια δεκάδες φορές. Δεν κρύφτηκε ποτέ και από κανέναν. Ούτε και από τα ίδια της τα λάθη.
H Μαίρη Χρονοπούλου στον Έτερο Εγώ
Η Μαίρη Χρονοπούλου είχε έναν guest ρόλο στην τελευταία σεζόν της σειράς «Έτερος Εγώ: Νέμεσις» του Σωτήρη Τσαφούλια.
«Οι ημέρες δουλειάς μου στα Μέγαρα ήσαν υποδειγματικές. Και να αρχίσουμε από τη μετακίνηση μου; Ξέρω πως ο Σωτήρης Τσαφούλιας δεν αγαπά τα τζιπ. Εγώ τα λατρεύω. Φρόντισε για τις μετακινήσεις μου να υπάρχει ένα τζιποειδές SUV με έναν κουλτουριάρη και σινεφίλ οδηγό τον κ. Μανώλη που περάσαμε 4 αξέχαστες ημέρες αναλύοντας πλάνο πλάνο τις ταινίες που μας άρεσαν. Ύψος! Σε ότι αφορά στο γύρισμα; Με μεταχειρίστηκαν σαν πορσελάνη της Δρέσδης. Και για τις ψιλοπολικές συνθήκες του περιβάλλοντος, μετά απο κάθε πλάνο με κουκούλωναν με κουβερτούλες και άφθονες θερμοφόρες. Όλο το συνεργείο ήταν θεϊκό! Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς με τέτοιον big boss!! Σωτήρη αγάπη μου είσαι ό, τι πιο σημαντικό έτυχε στη ζωή μου. Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ για όλα! Μαίρη για πάντα!», είχε γράψει η Χρονοπούλου για τη συνεργασία της με τον σκηνοθέτη.
«Η Μαίρη είναι ένας άνθρωπος που αγαπάω πολύ και ήταν τιμή μου να την σκηνοθετήσω», είχε πει χαρακτηριστικά ο Σωτήρης Τσαφούλιας για την Χρονοπούλου.
Η επιτυχία, η ευτυχία και η ατυχία της
Η Μαίρη Χρονοπούλου είχε τη στόφα της μεγάλης πρωταγωνίστριας από την πρώτη της συμμετοχή ως κομπάρσος στο «Κυριακάτικο ξύπνημα» του Ντίνου Δημόπουλου στο πλευρό της Έλλης Λαμπέτη και του Δημήτρη Χόρν. Ήταν ήδη απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου όταν έκανε την πρώτη της απόπειρα στην τραγωδία, ως μέλος του χορού.
Πριν όμως από αυτό όπως η ίδια είχε διηγηθεί στο περιοδικό Down Town, έγινε ηθοποιός από τύχη:
«Είχα πάει στο χορό του αρχαίου δράματος από το Λύκειο Ελληνίδων καθώς ο Δημήτρης Ροντήρης ζητούσε κοπέλες. Εγώ νόμιζα ότι εκεί χορεύουν, ήμουν και ψώνιο με το χορό, έτσι πήγα. Μια μέρα ήρθε η Δέσπω Διαμαντίδου και μου πρότεινε να παίξω σε ένα έργο. Ήταν να παίξουν η Τζένη Καρέζη και ο Ντίνος Ηλιόπουλος με την Κυρία Κυβέλη στο Ακροπόλ. Επρόκειτο να ανεβάσει ένα θέαμα με ένα εισιτήριο: μια πρόζα και μια επιθεώρηση. Το βρήκαν προσβλητικό τα παιδιά και φύγανε. Μου είπε λοιπόν η Δέσπω: «Θέλεις να παίξεις το ρόλο της πρωταγωνίστριας;» Εγώ δεν ήθελα, αλλά μου είπαν έναν πολύ μεγάλο μισθό. Έμαθα το ρόλο σε 37 ώρες».
Πριν γίνει η μεγάλη μούσα του Φιλοποίμην Φίνου και του Γιάννη Δαλιανίδη, η Μαίρη Χρονοπούλου ήταν ήδη δημοφιλής, λόγω της συμμετοχής της στις ταινίες – αριστουργήματα «Κόκκινα φανάρια», «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», «Χωρίς ταυτότητα».
Κυρίως ως δραματική ηθοποιός μας συστήθηκε και στη συνέχεια στις μεγάλες ταινίες του Νίκου Φώσκολου και του Ντίνου Κατσουρίδη («Όταν η πόλις πεθαίνει», «Αδίστακτοι», «Η λεωφόρους του μίσους», «Ορατότης μηδέν») μέχρι να γνωρίσουμε και την πιο διαφορετική, μπριόζα πλευρά της στις κωμωδίες υπερπαραγωγές του Γιάννη Δαλιανίδη. Ήταν αρχόντισσα και αλήτισσα, σκληρή και ρομαντική ταυτόχρονα. «Και τώρα μάγκες σπάστε για τα γραφεία σας κι αφήστε την ήσυχη! Γιατί δεν είναι για πολλή σκοτούρα! Είναι γυναίκα του κεφιού».